Naar inhoud springen

Wake (eiland)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wake
Eiland van de Verenigde Staten
Wake
Locatie
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Locatie Stille Oceaan (Micronesië)
Coördinaten 19° 17′ NB, 166° 36′ OL
Algemeen
Oppervlakte 6,5 km²
Inwoners 150 (90% militair personeel, 10% overigen)
Omtrek 19,3 km
Overig
Landgebruik 30% militair, 70% natuurreservaat
Aantal eilanden 3
Detailkaart
Kaart van Wake
Foto's

Wake (Marshallees: Ānen Kio) is een atol in de noordelijke Stille Oceaan, ongeveer op twee derde tussen Hawaï en de Noordelijke Marianen in het noordoosten van de regio die Micronesië wordt genoemd. Het is een van de meest geïsoleerd liggende eilanden van de wereld. Het meest nabijgelegen bewoonde eiland is het atol Utrik dat in de Marshalleilanden ligt. Het eiland wordt ook opgeëist door het bestuur van de Marshalleilanden. Het behoort echter tot de Verenigde Staten van Amerika en ligt in de tijdzone UTC+12.

De VS annexeerden Wake in 1899 als station voor een kabel over de Grote Oceaan. Een belangrijke luchtmacht- en marinebasis werd aangelegd in 1940-1941. In december 1941 werd Wake ingenomen door de Japanners, die het eiland wisten vast te houden tot het einde van de Tweede Wereldoorlog. Op 5 oktober 1943 executeerden zij 98 Amerikaanse gevangenen op Wake.

In de volgende jaren was het eiland een stopplaats voor zowel commerciële als militaire vliegtuigen onderweg over de Grote Oceaan. Sinds 1974 is het eiland in gebruik als uitvalsbasis voor de US Air Force en een paar commerciële maatschappijen, alsmede voor noodlandingen. Er zijn meer dan achthonderd vliegbewegingen per jaar op het eiland.

Zie de categorie Wake Island van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.